5e zondag in de vasten C - 2007

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 306 niet laden
ZÓ DICHT STAAT DE BIJBEL BIJ ONS LEVEN.
Overspel is van alle tijden en het komt in de beste families voor. Dat wil dus zeggen dat wij er allemaal van dichtbij bij betrokken zijn. Wij moeten echter niet proberen rond de pot te draaien want overspel is en blijft een aanslag op het huwelijk. Daarbij komt dat ons geweten zó ruim is geworden en zó soft dat we DEZE ZONDE, DEZE DOODZONDE in veel gevallen zelfs niet erg meer vinden. Maar wat ethisch en moreel fout is, blijft fout, ook in een andere eeuw en een andere cultuur. Ook al komt DEZE ZONDE in onze eigen families voor. We moeten niet proberen ze goed te praten.

Als we uit dit verhaal iets moeten onthouden , dan gaat het om de laatste zin gaat:
"Ook ik veroordeel u niet. Ga heen en zondig niet meer."
In elk verhaal van de Bijbel gaat het over een God die in het zand schrijft en mensen nieuwe kansen geeft. Zijn wij ons daarom wel voldoende bewust dat de genade van God groter is dan zijn oordeel?
WANT DAT IS DE REALITEIT!

En de vraag: "WIE IS DIE GOD EIGENLIJK, VOOR JOU, VOOR MIJ?" is hier duidelijk op zijn plaats.

God is en blijft een mysterie in de meest letterlijke zin van het woord. Hij is DE GANS ANDERE. En misschien is de volgende benadering - die ik op internet vond – wel een aanvaardbaar gezichtspunt:
‘Wij kennen God zoals kleine kinderen hun moeder en vader kennen - intiem, maar onvolledig - vol aanhankelijk vertrouwen maar zonder bijzonderheden te kennen. Kinderen hebben een vaag begrip over wie de ouders zijn en wat ze doen maar ze bewonderen ze onvoorwaardelijk. Vader is de sterkste en moeder is de beste en de liefste.’

Hoe wij denken over God en tegen Hem aankijken bepaalt de manier waarop wij als gelovige leven.
- Als het beeld van God dat wij voor ogen hebben het beeld is van een straffende God dan wordt heel onze godsbeleving een zeer moeilijke opgave zoniet onmogelijk. Is het dan te verwonderen dat voor zoveel mensen godsdienst een zinloze en zware last is geworden.
Was dat bij de schriftgeleerden en de Farizeeën van Jezus' tijd misschien ook het geval?
- Maar met een positieve kijk op God, met het beeld van een liefdevolle God voor ogen wordt onze geloofsbeleving een vreugdevol gebeuren!

Vanuit zijn kinderjaren vormt ieder mens een beeld van God. Onze ouders, de zuster, de juffrouw of de meester in de school, het voorbeeld van de pastoor, de mensen rondom ons en hun visie en hun spreken over
God zijn mee bepalend geweest om HET BEELD VAN GOD te vormen in ons hart en in onze gedachten.

Gedurende heel deze vastentijd wordt er de nadruk op gelegd dat onze God een God vol liefde is.
In Christus is God tot ons gekomen en heeft Hij ons zijn gezicht laten zien.
In Christus heeft onze God getoond dat Hij de mensen hartstochtelijk liefheeft.
In Christus heeft God getoond dat Hij met ons meevoelt en ons barmhartigheid betoont.
Wij mensen kunnen deze liefde, dit mededogen van God aanvaarden of niet, we kunnen ons er zelfs tegen verzetten. Maar zelfs dan nog blijft God ons zoeken; zó waar is het verhaal van de verloren zoon. Als we God toelaten in ons leven dan ervaren we keer op keer dat zijn liefde en genade veel groter is dan zijn oordeel en straf.

En toch... Veel mensen hebben angst voor God vooral in die momenten dat wij ons klein, hulpeloos en machteloos voelen. Wij hebben allemaal weet van mensen die vreesbevangen de dood tegemoet gaan. Want er is toch zoveel misgelopen in dat leven dat nu ten einde loopt. En de twijfel blijft. We kunnen dan ook beter bidden om ‘MEER GELOOF’ dan te twijfelen aan de goedheid en aan de barmhartigheid van God.
De bijbel bevat vele wonderlijke verhalen i.v.m. met Gods genade. En één van de mooiste hebben we vandaag hebben gelezen uit Johannes 8:
Een vrouw is op overspel betrapt en ze wordt bij Jezus gebracht. Volgens de Joodse wet moest deze vrouw gestenigd worden, de man trouwens ook, maar die is in het verhaal verdwenen. Jezus wordt aan deze doodstraf herinnerd door de geleerde heren. En wat doet Jezus? Zonder op hun veroordeling te antwoorden begint Hij op de grond te schrijven. En ze hielden niet af! Toen zei Jezus: “Wie van u een schoon geweten heeft “ – wie zonder zonde is – "die mag de eerste steen werpen.” Toen schreef Jezus weer op de grond zonder de aanklagers nog aan te zien. En ze dropen af, allemaal, de oudste het eerst. Jezus bleef alleen met de vrouw achter. Toen heeft Hij haar gezegd: "Ook Ik veroordeel u niet; ga heen en zondig van nu af niet meer"

Dit verhaal staat al twee duizend jaar in het Nieuwe Testament en toch hebben wij het nog niet door!
Onze God is geen veroordelende en geen straffende God. Het is een genadige, liefdevolle, vergevensgezinde God. Daarom moeten ook wij ons eigen voorbije leven niet steeds met een vergrootglas onderzoeken; gedane zaken nemen immers geen keer. We kunnen beter onze God leren zien als de Vader van de verloren zoon die er op uit is om zijn verloren kind terug in huis te verwelkomen zodat de familie weer samen aan tafel kan. God is iemand die ons door en door kent en die knipoogt en glimlacht als wij maar in zijn richting kijken.

Kardinaal Basil Hume, voormalig aartsbisschop van Westminster, vertelde eens over zijn goede, maar zeer strenge moeder. Zij had hem dikwijls gewaarschuwd, dat wanneer zij hem zou betrappen bij het stelen van een appel uit de voorraadkast, zij hem zou straffen en als zij het niet zou zien, dan zou God het wél zien en hem straffen. Zo werd God een straffende God. Maar geleidelijk aan had Basil zijn beeld van God bijgesteld en veranderd. Het leven met zijn medebroeders en hun omgaan met elkaar - in het Bendictijnerklooster waar hij woonde – had hem langzaamaan iets van Gods liefde laten zien. Later had hij voor zichzelf uitgemaakt dat wanneer God hem ooit eens een appel zou zien stelen deze zeker tegen hem zou zeggen: "Vooruit Basil, waarom neem je er geen twee?"
Is het niet mooi als je zo over God kunt denken.

Wanneer wij mensen rondom ons kwaad berokkenen, dan wordt God daarover inderdaad kwaad, dat is waar! Maar zijn liefde voor ons wordt er niet minder om. Hij wil ons altijd weer laten feestvieren ondanks al onze fouten in ons leven en ondanks het hartzeer dat wij bij anderen veroorzaken.

ZIJN GENADE IS INDERDAAD GROTER DAN ZIJN OORDEEL. DAT IS DE REALITEIT! Amen.

(met dank aan een onbekende Zuid-Afrikaanse dominee voor de rode draad)