4e Paaszondag C

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 233 niet laden

Hoe scherp steken Jezus' woorden: 'Ik ken mijn schapen en ze volgen Mij' af tegen de goedkope eden van Petrus: 'Ik ken die man niet'! Pasen vieren is de overgang vieren van de eed van verloochening naar de belijdenis dat men Hem kent. Meer dan een overgang is het een ommekeer, een totale ommekeer van het hart, een beslissende verandering van heel het leven. Petrus verloochent Jezus omdat hij in Hem geen heil ziet. De hoop die hij op Jezus gesteld heeft verzinkt in het niet als zijn Meester en Leider voor Pilatus staat tussen de schreeuwende Joden. Hij verloochent Hem omdat hij zijn eigen vel wil redden. Hij heeft van Jezus niets meer te verwachten. Hij heeft met Hem niets meer te maken. Hij heeft zich in Hem vergist. Eigenlijk is hij in Hem bedrogen. Eigenlijk heeft hij Hem nooit gekend. Hij heeft Hem nooit zó gekend. Eigenlijk liegt hij niet en verraadt hij niet als hij zegt: 'Ik ken Hem niet'. Kende Jezus eigenlijk Zichzelf wel? Heeft Hij Zichzelf niet bedrogen? Heeft Hij Zich tenminste niet in Zichzelf vergist? Heeft Hij Zich niet in God vergist? Hij dacht dat God Hem zou steunen. Hij kan de Profeet en de Messias niet zijn. Hij is definitief aan het verliezen.

Het zal gedaan zijn met Jezus. Petrus moet naar een andere Messias uitzien. Zijn verloochening is geen verraad. Hij verloochent uit ontgoocheling, meer nog dan uit schrik. En eigenlijk helemaal niet uit schrik. Zijn verloochening is het begin van een nieuw leven. Elders, bij iemand anders zal hij heil vinden.

Vanwaar dan die onrust en die drift als hij zijn geliefde Meester afzweert? Wat een tegenstelling met de zekerheid van zijn getuigenis over diezelfde Meester, over de Heer die hij op Pinksteren predikt! Wat een tegenstelling met de zegezekerheid van de 'geweldige menigte, uit alle rassen en stammen en volken en talen', die 'voor de troon en voor het Lam' staan, 'gekleed in witte gewaden en met palmtakken in de hand'! Wat een tegenstelling met de slagzekerheid waarmee Paulus en Barnabas het heil verkondigen, eerst aan de Joden in de synagogen en later aan de heidenen 'tot aan het uiteinde van de aarde'!

De onrust en de drift van de verloochening hebben in de Kerk plaats gemaakt voor rust, blijheid en gevoel van vrijheid. 'De leerlingen waren vervuld van vreugde en van de Heilige Geest'. En het is het woord van dezelfde Petrus dat in de Kerk na Pasen en Pinksteren het grootste gezag heeft en alle anderen sterkt en bijeenhoudt. Petrus zal eindelijk weten wat hij zegt. Op de Tabor wou hij drie tenten bouwen. Hij wou daar stilhouden, de opgang naar Pasen tegenhouden. 'Hij wist niet wat hij zei'. Bij het vuur tussen de soldaten en de meiden verloochende hij Jezus: 'Ik ken die man niet'. Hij wist daar ook niet wat hij zei. Hij kende Jezus inderdaad niet, maar niet omdat hij Hem niet gevolgd zou hebben, maar omdat hij Hem nog niet begrepen had. Zoals aan de andere leerlingen moest ook aan hem Jezus geopenbaard worden op Pasen en Pinksteren. Daarna zou hij Hem kennen. Daarna zou hij weten wat hij over Hem zei. Daarna zou hij Hem belijden. Daarna zou hij zich het woord van Jezus: 'Mijn Vader is groter dan allen', herinneren en zou hij het begrijpen. Hij zou begrijpen dat hij toch in Jezus heil zou vinden en 'eeuwig leven'.

Pasen vieren is zich herinneren en begrijpen dat de 'Vader groter is dan allen' en zich dat andere woord van Jezus herinneren: 'Ik en de Vader, Wij zijn één'. Het is begrijpen dat het compromis van de Romeinse procurator en de veroordeling van Jezus door het sanhedrin schijnoverwinningen waren. Het is begrijpen en zich herinneren dat God groter is dan compromis, veroordeling en verloochening. Gods antwoord is geen wraak, maar vergiffenis. Zo Jezus' Pasen ontdekken verandert het hele leven.