Het lege graf...

Homilie: Het lege graf…

Op de vroege ochtend van de eerste dag van de week, op deze dag, nu al meer dan tweeduizend jaar geleden deed Maria Magdalena een ontdekking die de wereld en het leven van miljoenen mensen voorgoed zou veranderen. Ze zag dat de steen was weggerold van het graf van een zekere Jezus van Nazareth, haar Heer en Meester die drie dagen daarvoor ter dood veroordeeld was en nog diezelfde dag stierf aan het kruis. Zij haastte zich naar Petrus en Johannes en zei tot hen: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd’.

Deze Petrus en Johannes haastten zich naar het graf en ontdekten dat het leeg was. Niets wees echter op roof. De zwachtels waarin zijn lichaam gewikkeld was lagen er nog en ook de zweetdoek, zij het ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. Nee, niets wees op roof, waarom ook? De autoriteiten hadden hun doel bereikt toen deze Messias zich niet zelf redde, niet van het kruis afkwam en God die Hij zijn Vader noemde er blijkbaar ook weinig voor voelde om in te grijpen. Nee, er bestond voor hen geen enkel motief om het lichaam van Jezus uit het graf weg te nemen.

Het lege graf is echter pas het begin. Het is een raadsel, een puzzel die onoplosbaar lijkt. Een raadsel waar ook wij gedurende ons leven hier op aarde herhaaldelijk mee geconfronteerd worden. Mensen die we liefhebben, mensen die helemaal bij ons horen, mensen die er voor ons echt toe doen gaan gewoon dood. Sommigen onverwacht en veel te jong, anderen door een ongeluk of als gevolg van geweld, weer anderen op leeftijd, maar toch. Het enige wat ook wij dan nog kunnen doen is hen een laatste rustplaats bereiden en hen daarheen begeleiden. Of niet? Is er meer? Heeft dit lege graf betekenis voor ons die achterblijven?

Wat het lege graf werkelijk betekent komt eigenlijk pas later als blijkt dat deze gekruisigde en gestorven Heer als levende aan hen verschijnt. Jezus is uit de dood opgestaan, Hij is waarlijk verrezen, ja, Jezus leeft! Zijn graf is niet leeggeroofd, nee, Hij heeft de dood van zijn macht beroofd! En die ontdekking die begon met Maria Magdalena op de vroege ochtend van de eerste dag van de week, op deze dag, nu al meer dan tweeduizend jaar geleden heeft de wereld en het leven van miljoenen mensen voorgoed veranderd.

Toch staan wij daar ieder jaar, ook op deze morgen, opnieuw bij stil omdat het raadsel, de puzzel van de dood van onze dierbaren vaak maakt dat ook wij nog niet helemaal begrijpen wat hier geschreven staat: namelijk dat Jezus uit de doden is opgestaan, dat Hij leeft! Dat is iets dat wij jaar in jaar uit opnieuw in geloof mogen ontdekken en vieren. Ontdekken en vieren dat de dood zoals wij die kennen niet het laatste woord heeft. Dat vraagt om geloof, om het niet zelf zien van het lege graf en de verrezen Heer en toch geloven. Is dat dan geen illusie, een jezelf voor de gek houden?

Dat lijkt een op zich logische vraag of tegenwerping, maar kijk dan eens goed wie dit van ons vraagt: dat is de gekruisigde en Verrezen Heer zelf! Hij die juist voor ons gestorven is opdat wij werkelijk kunnen leven. En is dat het niet waar het om gaat in ons bestaan: om leven, maar dan wel echt leven? ‘Ben niet bang om te sterven, maar ben bang om niet geleefd te hebben’.

Het lege graf is er voor ons om ons telkens wanneer wij bij het graf van een dierbare staan eraan te herinneren dat wij dan wel moeten sterven, maar dat we niet meer langer dood zullen zijn. Want Hij die de Weg, de Waarheid en het Leven is, Jezus Christus, de verrezen Heer, Hij heeft de dood die wij eens allemaal moesten sterven voorgoed van zijn macht beroofd. Zijn lege graf vormt de grafstenen van onze dierbare overledenen daardoor om tot spiegels op de eeuwigheid. Zalig Pasen!