Vergeven (2010)

Misschien kent U die programma's op televisie wel. "Het spijt me"of "het familie-diner". Deze zomer vast ook weer in herhaling. De presentator is op zoek naar gezinnen of families, waar al jaren niet meer met elkaar gesproken wordt. Ze wonen nog steeds in hetzelfde dorp, maar ontwijken elkaar. Moeder en dochter die altijd goede contacten met elkaar onderhielden, praten niet meer, groeten niet meer, want moeder heeft namelijk een keer de jurk van haar dochter verwassen, zodat die vol rode vlekken uit de machine kwam. Vaak ook serieuze problemen die dikwijls zijn ontstaan door misverstanden, gebrek aan communicatie of door geldkwesties. Uiteindelijk lijkt er na veel ruzies niet veel anders over dan elkaar maar niet meer te zien of te spreken. De wroeging blijft bestaan. Het tekent mensen. Dan komt de bemiddelaar met een bos bloemen of een familiedineetje met een poging om uit de patstelling los te raken. Er wordt een gesprek op gang gebracht. Er vloeien tranen en nog meer tranen. Er wordt geknuffeld. Harten worden geopend en we hopen maar dat het goed blijft gaan. We zullen bijna allemaal wel iemand hebben in onze kring met wie we geen contact meer hebben om 't een of 't ander. Dikwijls blijft het wel wringen, pijn doen. Ik zelf zou er niet graag mee op de televisie komen, maar als er iets open gebroken zou kunnen worden, zodat een goede relatie weer in de mogelijkheden ligt, zou dat toch heel wat waard zijn.

Abraham daagt God uit in de eerste lezing. Mensen in Sodom hebben er een potje van gemaakt. Ze hebben zich afgekeerd van Gods liefde en doen elkaar onrecht. Abraham is in dit verhaal dicht bij Jahwe de Heer
Alsof hij met hem kan praten en Hem aan kan raken. . Hij vraagt God of Hij de stad wil sparen omwille van de goede mensen die er wonen. God laat zich gemakkelijk overtuigen en schenkt vergeving omwille van de 50 de 45 de 30 de 20 de 10 zelfs omwille van 1 mens van goede wil.

Jezus in het evangelie leert zijn leerlingen en ons ook om zelfs zo te bidden. "Vergeef onze zonden, want ook wij vergeven ieder die ons iets schuldig is". En wat je bidt, moet je ook doen! Dat weten we maar al te goed.
Vergeven voelt goed. Het is een cadeau dat je geeft aan een ander maar ook aan jezelf. Natuurlijk moet er drempels voor beslechten, moet je over hobbels heen stappen van trots en eigenwaarde, maar als het lukt om een ander te vergeven, groei je ervan als mens en groeit ook de ander en maken we God zichtbaar in woorden en daden en net als bij Abraham komt die God dan heel dichtbij in ons leven. Hij wil ons immer ook steeds opnieuw vergeven omwille van U, van mij, van ons, omwille van ieder mens