30e zondag door het jaar (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 554 niet laden

In de voorbereidingsgroep voor deze viering met leden van het Sopafkoor was het na het horen van het verhaal over Bartimeüs meteen duidelijk, vraag maar eens aan Jos van ons koor, de blinde gitarist. Hij weet wat blindheid is, hoe blindheid voelt en hoe zienden daarmee omgaan. En ik ging naar het huis van Jos, in de avond. Een donker huis met de tv aan.

Jos vertelde: voor mij is het altijd donker, geen verschil tussen dag en nacht. Ik heb geleerd om alles te doen met horen, voelen, en ruiken. Zo volgt hij een film op tv zoals wij vroeger naar een hoorspel luisterden.

Jos luistert, het raakt me, ik voel me verlegen met zijn luistervermogen en daarom vroeg ik hem veel, misschien te veel, om te weten, te willen ervaren wat hij ziet, voelt. Hij hoort vertelde hij, als mensen een overweging doen, de emotie in hun stem, die vaak meer zegt dan de letterlijke tekst...

 

Wat hoort Jos, wat hoort Bartimeüs meer, beter dan ik?

Ik las Jos de evangelietekst van vandaag voor en Jos' stem klinkt vaker instemmend met een uh. Wat hem het meeste raakt in de tekst zijn de snauwende omstanders, ik had ze voor ik met Jos sprak eigenlijk niet gehoord.., ik vulde in wat ik dacht dat hij als blinde zou zien. Hoe gaan wij omstanders om met blinden, doven, gehandicapten.

Hoe vaak duwen we ze van de weg, terwijl we denken dat we het goed doen. Wij weten wat zij nodig hebben, wij bergen hen het liefst op temidden van uiterlijke rijkdom. We durven hen ook nog het gevoel te geven dat ze blij mogen zijn dat ze in onze welvaartstaat geboren zijn met alle technische mogelijkheden...

 

Jezus heeft oog en oor voor doven, blinden, lammen. Hij hoort hun stem, dat wij vaak niet verstaan. Jezus herkent de roep, de schreeuw van Bartimeüs als een verlangen om echt te kunnen zien, op de goede manier te kunnen kijken. Wat Jezus doet is Bartimeüs bevestigen; jij ziet het goed, man. Leef maar naar wat jij aanvoelt, en op dat moment geneest hij zich-zelf, Jezus raakt hem niet aan, Hij zegt alleen: ga, jouw manier van zien is je redding.

Bartimeüs voelt het, wéét het, in één tel, en hij springt op, hij ziet als nooit tevoren, hij kan en wil ook niet meer anders zien en hij volgt Hem op zijn weg, op weg naar Jeruzalem als getuige van Jezus lijden en sterven.

 

Bartimeüs herkent in Jezus de zoon van David, hij die bij zijn volk hoort, jij bent het die je ontfermt over mij over mijn lotgenoten, over mensen in de knel, mensen die toegeven dat ze in de knel zitten. De levensweg die Jij, Jezus, gaat, in verbondenheid met God en in oprechte verbondenheid met de wereld, dàt geeft leven...!

 

Mc schreef zijn verhaal als ooggetuige, hij kon niet anders, en hij en vele omstanders volgden Jezus. Een blinde opende hen de ogen, een blinde zag eerder, beter, omdat hij luisterde met zijn hart en zijn ogen hem niet konden verblinden.

 

Ook Jos luistert met zijn hart, hij speelt op zijn gitaar liederen die hem raken,

hij maakte kinderen op BS deelgenoot van zijn handicap. Jos heeft niet zo'n moeite met zijn handicap, wel geregeld met omstanders die hem tot gehandicapte maken, hem reduceren tot een blinde die afhankelijk is,

niet tot Jos die door zijn handicap kan wat wij vaak missen..

dank je wel Jos voor jouw gesprek, voor het even laten zien door jouw ogen, die anders zien, dat het verhaal van Bartimeus jou en ons helpt de weg te kiezen die Leven geeft, Amen