Zesentwintigste zondag door het jaar (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 201 niet laden

Toen ik het eerste gedeelte las van het evangelie van vandaag moest ik denken aan iets wat onlangs hier in Overloon gebeurd is. Een ernstige zieke wilde graag de ziekenzalving ontvangen maar ik was op vakantie en priesters zijn schaars tegenwoordig. Toen hebben, op mijn advies, twee parochianen de gebeden en de zalving gedaan, en toen ik terug was vertelde de zieke dat zij en haar gezin het als heel fijn en zinvol ervaren hadden.
Nu zal dat hier in Overloon niet zo gauw gebeuren, maar het zou kunnen dat iemand het ongepast zou vinden en misschien wel naar de bisschop zou stappen. "Ze hebben iets gedaan wat ze volgens het boekje niet mogen." De bisschop zou het daar, denk ik, helemaal mee eens zijn maar ik wil wedden dat Jezus gezegd zou hebben: als ze in mijn naam goed doen, vind ik dat prima.
Jezus zat niet zo vast aan regeltjes en wetjes, en volgens de farizeeën ging hij vaak zijn boekje te buiten. Dat gaf, juist als in deze tijd, de nodige conflicten maar bij Jezus was het welzijn van de mens steeds belangrijker dan de regels. Dat wordt, jammer genoeg, in zijn kerk nogal eens vergeten.
We hebben in onze parochie regelmatig gebedsvieringen. Van hogerhand wil men die afschaffen of in elk geval inperken, men vindt dat alleen gewijde personen mogen voor gaan in vieringen, en als parochianen voorgaan vindt men dat eigenlijk ongepast. Men wil dat alle vieringen eucharistievieringen zijn, dus met een priester. Maar ik durf te wedden dat Jezus zou zeggen: als jullie in mijn naam samenkomen, ook zonder priester, vind ik dat prima.
In het evangelie staat ook ergens de uitspraak: waar twee of drie in mijn naam samenkomen, ben ik in hun midden. En zeker nu het aantal priesters steeds minder wordt, is het van belang dat er ook zonder priester gevierd kan worden, en dat kan op een heel mooie en goede manier gebeuren. Het zou een enorme verarming van de kerk zijn als dit helemaal verboden zou worden. Jezus zou het in elk geval alleen maar toejuichen. Wellicht zou hij zeggen, zoals in de evangelietekst van vandaag: wie niet tegen ons is, is voor ons. Doe er niet zo moeilijk over. Dat was zijn antwoord aan Johannes die het maar niets vond dat andersdenkenden in zijn naam het kwade uitdreven. Maar Jezus heeft er geen enkele moeite mee.
In het evangelie van vandaag zie je trouwens twee gezichten van Jezus. In het eerste deel zie je een milde en tolerante Jezus, die tegen Johannes zegt: erger je toch niet als mensen iets goed doen, ook al vind je dat het niet volgens het boekje is. Nu is die tolerantie en die mildheid vaak ver te zoeken in zijn Kerk, waarin sommigen zich heel snel ergeren als er dingen gedaan worden die niet volgens het boekje zijn.
In het tweede deel van het evangelie zien we echter een heel intolerante Jezus een die harde taal gebruikt, letterlijk genomen onverteerbare taal. Je moet die uitspraken dan ook met de nodige korreltjes zout nemen, Je hand of je voet afhakken om in de hemel te komen, dat slaat natuurlijk nergens op, maar het benadrukt wel dat het hier in zijn ogen over heel ernstige zaken gaat.
Aan de ene kant zegt hij: erger je toch niet zo gauw aan anderen, wind je niet op als je om je heen mensen ziet die anders denken en anders doen dan jij misschien correct vindt. Maar, en dan komt de strenge Jezus, kijk eerst naar je zelf, naar je eigen fouten, naar de ergernissen die jij anderen geeft door de wijze waarop jij omgaat met mensen, vooral door je zo gemakkelijk uitgesproken veroordelingen. Daar moet je je druk over maken want dat is belangrijk om samen een zinvol leven te leiden.
Een gemeenschap kan alleen dan echt leefbaar zijn, kan alleen een vreedzame samenleving zijn, als iedereen welwillend staat tegenover anderen, welwillend, zoals het woord zegt: het goede willend voor iedereen. Aan de ene kant vraagt dat heel veel verdraagzaamheid, want niemand is volmaakt en overal worden wel fouten gemaakt. Dat vraagt dat mensen elkaar respecteren als mens, als individu, als gelovige. Aan de andere kant vraagt het ook de bereidheid om samen te werken aan een goede verstandhouding in alle gelederen van de gemeenschap. Dan alleen doen we recht aan de boodschap van het evangelie dan alleen kan echte vrede werkelijkheid worden.