Rust daar eens wat uit (2009)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 622 niet laden

‘Rust eens wat uit ‘ hoorden we de evangelist zeggen. Zo spreekt Jezus tot zijn leerlingen. Misschien toeval, maar in elk geval opmerkelijk dat nu juist aan het begin van de vakantie dit verhaal in de lezingenkalender van onze Kerk is geplaatst. ‘Rust eens wat uit' zegt Jezus tot zijn leerlingen, in een tijd waarin het begrip vakantie nog niet eens bestond. Zijn leerlingen waren veelal arme hardwerkende mensen die elke dag opnieuw moesten zorgen voor hun eten en drinken. Uit het doorlopende verhaal van Markus, waar we zojuist een klein stukje van hoorden, blijkt dat de leerlingen al eerder Jezus'volgelingen zijn geworden, er op uit zijn getrokken in de buurt van het meer van Genesareth en nu Jezus verslag komen uitbrengen van wat ze meegemaakt hebben. Goed te vergelijken met leerlingen in het laatste stadium van hun opleiding die aan hun leermeester komen vertellen hoe het hun vergaan is. Een soort ‘terugkomdag' zou men nu zeggen. Maar hun wordt geen rust gegund. De mensen kunnen boven op de steile hellingen van het meer zien waar naartoe de boot met Jezus en de leerlingen koerst en rennen dan langs de oevers naar de vermoedelijke aanlegplaats van de boot. De inzittenden van de boot zien dat en verleggen hun koers. Op naar een volgende plek aan de rand van het meer. Zo gaat dat maar door. In de boot kent men zodoende rust noch duur, heeft zelfs geen tijd en plaats om te eten.
Buiten de boot rent een massa nieuwsgierigen, mensen die naar Jezus toe willen, om wat voor reden ook. Om bijvoorbeeld genezen te worden, om Jezus aan te raken, Hem van dichtbij te zien. Of omdat ze ook er bij willen zijn als er iets bijzonders gaat gebeuren. Zoals een groep mensen uit onze tijd elkaar staat te verdringen voor de opening van een nieuwe winkel, waar veel artikelen goedkoop in de aanbieding zullen zijn.
Omdat zij lange tijd niet aan land kunnen gaan krijgen de leerlingen en Jezus in de boot honger. Het evangelieverhaal lijkt op het eerste een simpel verhaal waarin hongerige mensen geen rust kunnen vinden. Er steekt meer achter dit verhaal. Het gaat om de zoektocht van mensen. De mensen aan de rand van het meer, die hun heil zoeken bij het nieuwe, het onbekende; bij die Jezus daar in de boot. En de mensen, de leerlingen in de boot, die al eerder voor Jezus gekozen hebben, maar nu weer honger hebben. Honger naar brood, brood ten leven, dus naar zingeving, honger naar innerlijke rust. Die honger kennen wij ook. Soms meer soms minder Het is de ultieme vraag voor ieder van ons. ‘Waartoe zijn wij op aarde? ' Het antwoord op die vraag wordt door veel mensen niet woordelijk gegeven. Is ook niet zo eenvoudig in enkele woorden te zeggen. Wel is het op te maken uit hun levenswijze. Waar liggen de prioriteiten van deze mens: gaat het in zijn leven om hem- of haar zelf; of om de ander met kleine of grote Letter ‘a' ? Is bezit voor de persoon een hulpmiddel of doel om na te streven?
In het verhaal van vandaag staat dat Jezus medelijden krijgt met de hongerende mensen en hen gaat onderrichten. Honger naar Zijn onderricht? Is daar bij ons wel vraag naar? Moeten wij niet eerst God ervaren in ons leven voordat wij ondrricht willen worden. Moeten wij niet eerst ruimte in ons hart maken om daarin de vraag naar God te onderkennen? Hem toelaten in ons leven door te beseffen dat alles ons gegeven is, het leven zelf, de mensen die wij liefhebben, de mensen die van ons houden, de natuur? Maar ook de ongemakken waaraan wij lijden, de verliezen die wij hebben ondergaan. Beseffen we wel dat daar onze kans ligt om dichter bij onszelf en daardoor bij God te komen?
Misschien dat we het advies van Jezus aan zijn leerlingen ook tot ons gericht kunnen voelen. ‘Rust daar eens wat uit' zegt hij. Probeer in je tocht door het leven wat rust te vinden om mij op het spoor te komen. Nu in de vakantiemaanden, waarin wij veel minder moeten dan in de andere tijden van het jaar, kunnen wij proberen dieper bij ons eigen innerlijk en daardoor bij God te komen.
Ik wens ons allen een goed bestede rusttijd toe.