Een nieuw begin? (2008)

'Dit is het begin van de blijde boodschap...'
zo begint Marcus zijn evangelie.
We lezen dat het komende jaar in de kerk.
Altijd weer blijft de droom van een nieuw begin...
een droom noem ik dat want...
iedere keer krijgen we weer een tik op onze neus.
Het communisme mislukt, hoera:
maar hoe zal het met onze westerse economie gaan?
Amerika is zich nu aan het overgeven aan een euforie van hoop rond Obama.
Een nieuw begin?

Marcus was volgens de overlevering een heidense jongen,
door Petrus op een van zijn reizen ooit meegenomen.
Hij droeg in zijn naam nog de naam mee van de Romeinse oorlogsgod MARS ..
maar Petrus had gezegd: 'laat maar, het gaat om je hart.'
Het nieuwe begin van zijn eigen leven, en dat van ieder die luisteren wil,
is volgens Marcus te vinden in een Joodse man: Jezus,
die men de Christus, de Messias ging noemen.
Dat nieuw begin noemt hij:
DE BLIJDE BOODSCHAP VAN JEZUS CHRISTUS.

Het verhaal van DIE man noemt Marcus 'evangelie' de blijde boodschap.
Dat evangelie verkondigen is meer
dan een oppervlakkig herhalen van vrome clichés
het houdt meer in:
het houdt de proclamatie in van het hele programma
van God met Zijn volk waar die Jezus van Nazareth voor staat.
Een programma van sjaloom en nieuwe toekomst voor heel de wereld
zoals dat beschreven staat bij de oude profeten, bijvoorbeeld Jesaja.

Daarom gaat Marcus haastig verder:
'dit is de blijde boodschap van Jezus Christus
ZOALS GESCHREVEN STAAT BIJ DE PROFEET JESAJA.

Bij hem kun je duidelijk lezen
wat de blijde boodschap werkelijk inhoudt:
bevrijding van mensen die in de verdrukking zijn,
geen vreemde heersers meer,
troost voor de geringen.
Het evangelie dat Jezus ons, in het voetspoor van de oude profeten, vertelt
houdt in dat alle machthebbers die mensen bedreigen hun kracht verliezen,
dat de kleine mensen wordt recht gedaan.
Om dat te leren geloven,
om dat misschien te kunnen blijven geloven, vieren wij Advent.
Advent vieren betekent: samen uitzien naar die nieuwe toekomst
waar de profeten over spreken.
Advent vieren betekent:
voor zover we dat kunnen die nieuwe toekomst voorbereiden.
Advent vieren betekent ook:
de kleine tekenen van hoop die er -ook in jouw eigen levensdagen- zijn,
willen zien en daarom volhouden.

Volgens Jesaja was er een nieuw begin mogelijk
toen de vertrapte joden uit Babel terug mochten gaan naar Jeruzalem.
Het staat zo mooi in de psalmen:
'toen Gods ons thuisbracht, was het alsof wij droomden.'
Toen werd een weg gebaand naar een nieuwe toekomst toe !
Jesaja ziet de weg al lopen: weg van het troosteloze Babel
naar een nieuw en goed Jeruzalem.
Het is geen gemakkelijke weg, geen snelweg, geen autostrada.
Het is een weg door de woestijn.

Johannes de doper hoorden wij vandaag in diezelfde woestijn
even buiten Jeruzalem, mensen van zijn tijd bijeenroepen.

Hij riep ze samen even buiten Jeruzalem, even weg van de gewone drukte.

Daar ging hij ze vertellen dat God
met iedere mens afzonderlijk, opnieuw op weg wil.
‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf'
luidt een oude (beetje afgezaagde) volkswijsheid
maar er zit wel iets in!

En hij vertelde ons bovendien heel duidelijk
hoe wij ons op het nieuwe begin
dat God met iedere mens en iedere mens met God wil of kan maken
kunnen voorbereiden:
'maak de wegen recht'. Maak je levensweg recht.
Ga geen kronkelpaadjes, ga geen verkeerde zijweggetjes in
maar weet wat belangrijk is in je leven en wat niet.

Hij zal je helpen. Hij die Israël riep,
zal naar je toekomen, solidair met jullie, mensen van goede wil.
Hij kwam naar ons toe in solidariteit.
door ons die ene mens te zenden
in wie zijn liefde en eeuwige trouw ons verschenen zijn.

'Troost, troost toch mijn stad...'
dat zijn de grootse woorden
waarmee vandaag de eerste lezing begon...
'troost, troost toch mijn stad
en spreek haar moed in
want er komt een einde aan haar verdriet....'

En in het Salve Regina zingen wij;
- goed om dat nu de Mariadag 8 december nadert te citeren:
'moeder Gods kijk naar ons en wees onze vertroosting
'in hac lacrimarum valle', in dit tranendal.
Mensen kunnen best wat troost gebruiken!

'IK HEB EEN BLIJDE BOODSCHAP VOOR JULLIE'
zei Marcus: 'HET VERHAAL VAN JEZUS'

Het Koninkrijk Gods is nabijgekomen
in deze mens, het kwetsbare kerstkind
dat als volwassen man gekruisigd worden
en deze gekruisigde volgen is onze enige hoop.

De leerlingen waren van hem weggelopen
toen dat duidelijk werd,
de vrouwen op de Paasmorgen holden weg
en durfden - dat zullen we in het Marcusevangelie met Pasen lezen-
niemand te vertellen
dat Jezus de gekruisigde toch de Heer van de toekomst is.

Door Marcus, de evangelist van dit nieuwe kerkelijk jaar
worden wij ingewijd in dit geheim.

Hij heeft zijn boodschap opgeschreven
zoals hij hem heeft opgeschreven
opdat wij onze eigen conclusies zouden trekken.

Strijdbaar zijn als Marcus die opkwam voor zijn geloof
en -net als velen van zijn gemeente-
werd gemarteld en gedood.

Strijdbaar als het 17-jarig meisje dat
in de Haagse Ridderzaal de wereldprijs uitgereikt kreeg voor de vrede

Ze weigerde te vluchten voor de vechtende bendes in
haar woonwijk.

Bisschop Tutu boog voor haar:
‘hier is iemand die volhoudt.'

Ze weigerde en weigert nog steeds te geloven
dat de haat het winnen zou van de liefde
en dat de duisternis het licht zal verdringen.

Ze gelooft in een ander programma:
zoals ook ons dat verkondigd wordt:
het nieuwe begin rond Jezus Messias
die voor ons en met ons stierf
maar die nu leeft en ons voorgaat naar Galilea.

Met kerstmis zullen wij ons met velen verzamelen in onze kerken.
Dan blijkt hoe veel mensen er ‘van goede wil' zijn
die willen dromen van rechtvaardigheid en vrede.
Maar dat niet alleen: ze willen er ook iets aan gaan doen.

Mensen van de kerk maken zich vaak zorgen:
houden wij het wel vol? Welke kerken zullen er dit jaar
weer gesloopt gaan worden?

Dat is heilloos geprakkezeer.
Laten we leren van de moed van het meisje uit Rio de Janeiro.
Gebouwen zijn maar gebouwen.
Ze zijn nodig maar het gaat om de mensen:
om onszelf op de eerste plaats
die, vandaag ook weer, in deze wereld opgeroepen worden
om de hoop levend te houden dat alle inspanningen
van alle mensen - ook de niet kerkelijke - die het goede willen
ergens toe zullen leiden,
Van ons wordt verwacht dat wij het geloof veilig stellen
in een God die ons zegent en sterkt
en ervan blijven getuigen dat de liefde de sterkste kracht is
die de mensheid zal voeren naar een goede glanzende toekomst.

Marcus wil alle mensen die hem durven volgen tevoren bemoedigen.
Dit is het nieuwe begin:
Jezus gekruisigd, gestorven en begraven
maar onze aanvoerder, opgestaan uit de doden.
Hij, de weg naar het ware leven,
het licht der wereld.
Laten we het oude achterlaten
en op weg gaan, Hem achterna!