Hem achterna (2011)

'Dit is het begin van de blijde boodschap...'

zo begint Marcus zijn evangelie.

We lezen dat het komende jaar in de kerk.

Altijd weer blijft de droom van een nieuw begin...

een droom noem ik dat want...

iedere keer krijgen we weer een tik op onze neus.

Het communisme mislukt, hoera:

maar hoe zal het met onze westerse economie gaan?

 

Marcus was volgens de overlevering een heidense jongen,

door Petrus op een van zijn reizen ooit meegenomen.

Hij droeg in zijn naam nog de naam mee van de Romeinse oorlogsgod MARS ..

maar Petrus had gezegd: 'laat maar, het gaat om je hart.'

Het nieuwe begin van zijn eigen leven, en dat van ieder die luisteren wil,

is volgens Marcus te vinden in een Joodse man: Jezus,

die men de Christus, de Messias ging noemen.

Dat nieuw begin noemt hij:

DE BLIJDE BOODSCHAP VAN JEZUS CHRISTUS.

Het verhaal van DIE man noemt Marcus 'evangelie' de blijde boodschap.

 

Dat evangelie verkondigen is meer

dan een oppervlakkig herhalen van vrome clichés

het houdt meer in:

het houdt de proclamatie in van het hele programma

van God met Zijn volk waar die Jezus van Nazareth voor staat.

Een programma  van sjaloom en nieuwe toekomst voor heel de wereld

zoals dat beschreven staat bij de oude profeten, bijvoorbeeld Jesaja.

 

Daarom gaat Marcus haastig verder:

'dit is de blijde boodschap van Jezus Christus

ZOALS GESCHREVEN STAAT BIJ DE PROFEET JESAJA.

 

Bij hem kun je duidelijk lezen

wat de blijde boodschap werkelijk inhoudt:

bevrijding van mensen die in de verdrukking zijn,

geen vreemde heersers meer,

troost voor de geringen.

 

Het evangelie dat Jezus ons, in het voetspoor van de oude profeten, vertelt

houdt in dat alle machthebbers die mensen bedreigen hun kracht verliezen,

dat de kleine mensen wordt recht gedaan.

Volgens Jesaja was er een nieuw begin mogelijk

toen de vertrapte joden uit Babel terug mochten gaan naar Jeruzalem.

Het staat zo mooi in de psalmen:

'toen Gods ons thuisbracht, was het alsof wij droomden.'

Toen werd een weg gebaand naar een nieuwe toekomst toe !

Jesaja ziet de weg al lopen: weg van het troosteloze Babel

naar een nieuw en goed Jeruzalem.

Het is geen gemakkelijke weg.. geen snelweg, geen autostrada.

Het is een weg door de woestijn.

 

Johannes de doper hoorden wij vandaag in diezelfde woestijn

even buiten Jeruzalem, mensen van zijn tijd bijeenroepen.

 

Hij riep ze samen even buiten Jeruzalem, even weg van de gewone drukte.

 

Daar ging hij ze vertellen dat God

met iedere mens afzonderlijk, opnieuw op weg wil.

‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’

luidt een oude (beetje afgezaagde) volkswijsheid

maar er zit wel iets in!

 

En hij vertelde ons bovendien heel duidelijk

hoe wij ons op het nieuwe begin

dat God met iedere mens en iedere mens met God wil of kan maken

kunnen voorbereiden:

'maak de wegen recht'. Maak je levensweg recht.

Ga geen kronkelpaadjes, ga geen verkeerde zijweggetjes in

maar weet wat belangrijk is in je leven en wat niet.

 

Hij zal je helpen. Hij die Israël riep,

zal naar je toekomen, solidair met jullie, mensen van goede wil.

Hij kwam naar ons toe in solidariteit.

door ons die ene mens te zenden

in wie zijn liefde en eeuwige trouw ons verschenen zijn.

Dat is bemoedigend, dat is troostend.                   

 

'Troost, troost toch mijn stad...'

dat zijn de grootse woorden

waarmee vandaag de eerste lezing begon...

'troost, troost toch mijn stad

en spreek haar moed in

want er komt een einde aan haar verdriet....'

 

En in het Salve Regina zingen wij;

- goed om dat nu de Mariadag 8 december nadert te citeren:

'moeder Gods kijk naar ons en wees onze vertroosting

'in hac lacrimarum valle', in dit tranendal.

Mensen kunnen best wat troost gebruiken!

 

Om dat te leren geloven,

om dat misschien te kunnen blijven geloven, vieren wij Advent.

Advent vieren betekent: samen uitzien naar die nieuwe toekomst

waar de profeten over spreken.

Advent vieren betekent:

voor zover we dat kunnen die nieuwe toekomst voorbereiden.

Advent vieren betekent ook:

de kleine tekenen van hoop die er  -ook in jouw eigen levensdagen- zijn,

willen zien en daarom volhouden.



'IK HEB EEN BLIJDE BOODSCHAP VOOR JULLIE'

zei Marcus: 'HET VERHAAL VAN JEZUS'

 

Het Koninkrijk Gods is nabijgekomen 

in deze mens,  het kwetsbare kerstkind

dat als volwassen man gekruisigd worden

en deze gekruisigde volgen is onze enige hoop.

 

De leerlingen waren van hem weggelopen

toen dat duidelijk werd,

de vrouwen op de Paasmorgen holden weg

en durfden - dat zullen we in het Marcusevangelie met Pasen lezen-

niemand te vertellen

dat Jezus de gekruisigde toch de Heer van de toekomst is.

 

Door Marcus, de evangelist van dit nieuwe kerkelijk jaar

worden wij ingewijd in dit geheim.

 

Hij heeft zijn boodschap opgeschreven

zoals hij hem heeft opgeschreven

opdat wij onze eigen conclusies zouden trekken.

 

Strijdbaar zijn als Marcus die opkwam voor zijn geloof

en -net als velen van zijn gemeente-

werd gemarteld en gedood.

 

Marcus weigerde te geloven

dat de haat het winnen zou van de liefde

en dat de duisternis het licht zou verdringen.

 

Hij geloofde in een ander programma:

zoals ook ons dat verkondigd wordt:

het nieuwe begin rond Jezus Messias

die voor ons en met ons stierf

maar die nu leeft en ons voorgaat naar Galilea.

 

Met kerstmis zullen wij ons met velen verzamelen in onze kerken.

Dan blijkt hoe veel mensen er ‘van goede wil’ zijn

die willen dromen van rechtvaardigheid en vrede.

Maar dat niet alleen: ze willen er ook iets aan gaan doen.

 

Mensen van de kerk maken zich vaak zorgen:

houden wij het wel vol? Welke kerken zullen er dit jaar

weer gesloopt gaan worden?

Wat zal de commissie Deetman deze week naar buiten brengen?

 

Laten we leren van de eerlijkheid en de moed

van alle mensen die volhouden

dwars door alle onzekerheid en wanhoop heen.

 

Een flinke volwassen jongen wilde gedoopt worden.

Ik zei: ‘zou je dat wel doen? Toetreden tot een kerk

waarin kruistochten plaats vonden en inquisitie

en dan nu al die schandalen die openbaar worden?’

 

Hij keek mij verbaasd aan: ‘wat zegt u allemaal,

dat is erg en dat moet eerlijk genoemd worden

maar voor de rest: Ik word toch katholiek

en ik ga er voor.

 

Hij begreep waar het bij geloven om gaat.

Het gaat om onszelf op de eerste plaats

die, vandaag ook weer,  in deze wereld opgeroepen worden

er voor te gaan en ook om de hoop levend te houden dat alle inspanningen

van alle mensen – ook de niet kerkelijke - die het goede willen

ergens toe zullen leiden.

 

Marcus wil aan het begin van dit nieuwe kerkelijke jaar

alle mensen die hem willen horen tevoren bemoedigen:

Dit is het nieuwe begin: Jezus gekruisigd, gestorven en begraven

maar opgestaan uit de doden onze aanvoerder.

Hij, de weg naar het ware leven, het licht der wereld.

 

Laten we onze fouten erkennen, het oude achterlaten

en op weg gaan, Hem achterna!