Als in een flits

 

Er zijn nog schone dagen in het leven,

Hoe weinig ook er zijn er nog voorwaar.”

Het liedje komt uit de oude doos.

Wie terugblikt op zijn leven, kan daarin mooie momenten ontdekken en waarderen.

Of zijn we zo vergeetachtig dat wij er ons geen meer herinneren.

Herman was nogal vergeetachtig. Hij gaf dit toe met de boutade: “Ik was vergeten dat ik het wist.”

Bij het weerzien van een vriend en een bekende kan het vernoemen van een naam van een persoon of een plek soms heerlijke momenten oproepen, zoals de tocht naar een bergtop, een avondlied tijdens een vakantiekamp, of gewoon de vreugde om het samenzijn op een feest.

En indien mensen zulke momenten niet vinden, omdat deze hun nooit gegund werden, dan zijn deze mensen echt te beklagen.

Zo gaat het voor vele mensen op de vlucht en in oorlogsgebieden, vooral voor kinderen. Zij kijken terug op een grauw verleden.

Drie tenten opslaan

Van momenten waar het heel goed ging en alles goed scheen, daarvan hopen we dat ze zouden blijven duren. Mensen met een Bijbelse achtergrond noemen deze momenten Thabor-ervaringen.

Petrus was onder de indruk wanneer hij met Jezus en met de broers Johannes en Jakobus boven op de berg was. Jezus leek daar opeens gans anders. Hij was er in het volle licht, met de schittering van de zon. Plots was hij daar in het gezelschap van de toppen uit het Oude Testament, met Mozes die op de berg Sinaï was geweest in de nabijheid van God, van wie hij de Wet had ontvangen. De profeet Elia was erbij, die vurige strijder voor Jahweh. Elia had na een tocht door de woestijn de berg Horeb bereikt waar hij de aanwezigheid van God sterk had aangevoeld.

Het was voor Petrus zo mooi dat hij wenste dat dit zou blijven duren. Laat ons drie tenten bouwen, Daarbij dacht hij wellicht aan de feestvreugde die hij als jood al herhaaldelijk had mogen beleven tijdens het jaarlijkse weerkerende Loofhuttenfeest.

Maar zo we waren blijven zitten bij de heerlijke momenten, dan zouden we nu in het verleden steken en ver af zijn van het heden. We moeten terug van de top naar het dal.

Van de top terug naar beneden op gevaar af te vergeten wat we boven hebben gezien, wat we er hebben meegemaakt en beleefd. Het lijkt er zelfs op dat het zo deze drie apostelen is vergaan. Ze kunnen natuurlijk aanhalen dat de Heer zelf hen tot voorzichtigheid had aangemaand om er met niemand over te spreken. Wanneer deze drie apostelen later met Jezus in de Hof van Olijven waren, dan was het visioen op de Thabor heel ver weg. Hoe kan je licht zien in angstige ogen?

De transfiguratie was maar een flits, een aanzet. Wanneer Jezus uit de doden is opgestaan, hebben ze begrepen dat de Thabor een voorsmaak was van de verheerlijkte Christus, een voorafbeelding van Pasen.

Luister naar hem

Belangrijker dan wat ze daar zagen, is wat ze daar hoorden. Een stem uit de hemel. Het was voor de tweede keer dat deze klonk en zei: “Deze is mijn welbeminde Zoon.” Zou Jezus er ongevoelig voor geweest zijn? De stem bevestigt de band van vertrouwen tussen Jezus en zijn Vader.

“Ik hou van jou”, verliefden zeggen en mailen dit graag. Met de jaren zeggen ze het misschien minder al blijft hun liefde sterk. De Nederlandse KRO brengt in het programma Spoorloos vaak ontroerende reportages van mensen op zoek naar hun ouders. De programmamakers hadden er enkel keren een vraag ingelast of gehuwden aan hun partner, aan hun zoon en dochter dit wel uitdrukkelijk onder woorden brengen en zeggen: Ik hou van jou. Het is waar, wij zeggen dit te weinig.

Deze is mijn welbeminde Zoon.” Het was een bevestiging voor Jezus, maar het wordt eveneens gezegd tot deze drie apostelen. Vooral aan Petrus. Hij had kort voordien zijn geloof in Jezus uitgesproken. Op de vraag “wie zegt u dat ik ben” had hij kordaat geantwoord: “Gij zijt de Messias, de Gezalfde.” Deze belijdenis wordt vanuit de hemel bevestigd.

Er wordt een korte zin aan toegevoegd: “luister naar hem.” Dit was zeker aan het adres van Petrus, want toen Jezus sprak over zijn lijden, wou hij Jezus daarvan weerhouden. Luister naar hem, neem uit zijn boodschap niet enkel wat je graag hoort, beluister haar en volg ze ten volle.

Jezus bleef niet op de berg, want hij moest naar Jeruzalem. De apostelen konden niet blijven maar ze moesten terug naar de anderen en samen met Jezus naar Jeruzalem. Petrus staat voor ons allen die het kruis moeten aanvaarden. De gedaanteverandering roept op tot navolging op de weg naar het kruis.

Bij het kruis hebben ze begrepen dat Jezus Gods Zoon is. Voortdurend hebben ze in het evangelie last gehad om Jezus te verstaan. Wij hebben dit tot op onze dagen. Wij worden gevraagd naar hem te luisteren en met hem mee te gaan naar Jeruzalem, wel wetend dat hij daar zal gekruisigd worden. Maar wij mogen er op vertrouwen dat wij hem zullen ontmoeten in de ochtend van Pasen.

De vastentijd richt onze blik in meerdere richtingen. Wij kijken naar boven, vooruit en naast ons. Wij zijn uitgenodigd met Jezus mee te gaan wanneer hij gaat bidden op een hoge berg. De arme mens die ik ben schrikt ervoor terug. “Ik vind er geen” (Guido Gezelle). Maar we schrikken nog meer wanneer Jezus ons uitnodigt om samen met hem mee te gaan naar Jeruzalem. Jezus nodigt ons in de Vastentijd uit om de mens in nood te zien en broederlijk te delen.

Jezus, toon u zowel op de berg als in het dal. Geef ons de moed op je uitnodigingen in te gaan.