LICHT MOET KUNNEN SCHIJNEN (2011)


Om te belichten hoe de situatie van een groep mensen kan zijn en hoe men bepaalde oplossingen ziet is het houden van een enquête van oudsher een goed middel gebleken om in kaart te brengen hoe gedacht wordt over bepaalde dingen. Toch wordt er vaak weinig ruimte voor persoonlijke invulling. Antwoorden zijn al binnen bepaalde kaders geplaatst. Bijvoorbeeld: bent u tevreden. Vul in ja/nee. Vindt u dat de informatie vanuit de gemeente voldoende is. Geef dit in een cijfer aan tussen 1 en 10. Bent u tevreden over de parochie: ja/nee/geen mening. Op het einde van de enquête kun je nog wel wat persoonlijke opmerkingen te plaatsen, maar of deze serieus bekeken worden bij het trekken van conclusies is nog maar de vraag. Je kunt met enquêtes ook meningen manipuleren. Door bepaalde vragen op een bepaalde manier te stellen en andere vragen niet te stellen te laten kun je sturing geven aan datgene wat je eigenlijk wilt beweren. Mensen persoonlijk tot hun recht laten komen vraagt om een andere aanpak. Toch is het ook bedreigend om bepaalde mensen aan het woord te laten. Zeker wanneer zij anders denken dan wat planmakers bedacht hebben. Het geloof kan soms een hinderlijke spelbreker zijn.

Mensen zien vanuit hun leven als gelovige dat het leven weer anders zou moeten worden. Bijvoorbeeld: de zondagsrust is belangrijk, zeker in een plaats waar de meeste christenen wonen. Dit botst met het bedrijfsleven dat een 24-uurs economie voorstaat. Een jongere die graag een aantal dingen in de Kerk anders wil hebben botst met mensen die vinden dat wij alles bij het oude moeten laten. Een echtgenoot van een demente vrouw botst met de econoom die vindt dat zorg aan bepaalde groepen te duur wordt. Veel mensen praten niet over wat zij belangrijk vinden omdat zij zich niet te belasten met daaruit voorvloeiende moeilijkheden. Ze zwijgen dan liever dan dat ze spreken. Toch moedigt Jezus zijn leerlingen aan om niet zo maar dingen te laten gebeuren. Hij bevestigt de leerlingen in hun bijzondere roeping. "Gij zijt het zout der aarde. Als het zout zijn kracht verliest, waarmee zal men dan zouten". Jezus wil hiermee zeggen dat de mens beschikt over de ingrediënten, maar wanneer ze niet gebruikt worden hebben zij geen betekenis van mensen ondanks hun bestaan. De gaven van het geloof zijn kostbare ingrediënten die wij mogen aanwenden voor het geluk van ons zelf en medemensen. Jezus geeft iedere gelovige een identiteit en opdracht mee. "Gij zijt het Licht der wereld". Licht laat je zien, dat stop je niet weg. "Zo moet ook uw Licht stralen voor het oog van de mensen, opdat zij uw goede werken zien en uw Vader verheerlijken die in de hemel is". Dit Licht is verzinnebeeld in de paaskaars, de doopkaars en een gewone kaars en geeft aan wie Jezus voor ons wil zijn. In de duisternis van het bestaan brengen wij door Jezus mensen naar een manier van leven, waarin wij voor anderen vreugde, troost, uitzicht en bemoediging kunnen betekenen.

Geloof wordt wel eens gezien als een voortdurend op de rem trappen bij nieuwe ontwikkelingen om deze te blokkeren. Het lijkt of er alleen maar aandacht gegeven wordt aan wat niet goed is. Geloof is gericht op het goede dat in mens en wereld aanwezig is. Wanneer je hun hierop aanspreekt zie je dat mensen in beweging komen en het licht doorbreekt in de duisternis. Dit is ook de betekenis van initiatieven in onze parochie zoals het streven om het diaconaat in onze parochie gestalte te geven. Juist daarin willen wij het Licht van Christus zien als een kans om licht te brengen in onze manier van leven. Licht zie je bij mensen die anderen nabij willen zijn. Dit Licht van menselijke liefde krijgt zijn volle glans als wij ons ook open stellen voor de aanwezigheid van Jezus in ons leven en vragen of Hij ons wil begeleiden op onze levensweg. Het Licht van Jezus' aanwezigheid laat zich niet opsluiten in hokjes, maar eist voortdurend ruimte voor zichzelf op. Wanneer wij ons daardoor laten meenemen mogen wij ervaren hoe God ons helpt om steeds meer in Zijn dienst te staan.